KUCHNIA – charakteryzuje się mieszanką kuchni arabskiej, tureckiej, włoskiej i francuskiej z silnym wpływem kuchni śródziemnomorskiej i należy do najpikantniejszych na świecie. Głównym składnikiem tunezyjskiej kuchni jest kuskus przyrządzany na różne sposoby – z pikantnymi kiełbasami, baraniną, rybami, jagnięciną i warzywami. Pojawiają się też ziemniaki, fasola i pomidory. Popularnym i tanim daniem są kiełbaski Marquez podawane zazwyczaj z suszonym mięsem, cebulą, czosnkiem i sosem pomidorowym. Typowym tunezyjskim daniem jest brik – rodzaj pieroga nadziewanego warzywami, mięsem, z dodatkiem jajka i tuńczyka.

Do większości potraw nie zawierających kuskus podaje się pieczywo, które stanowi dopełnienie dania. Potrawy przyprawiane są słodką i ostrą papryką, kurkumą i harissą – ostrym i gęstym sosem przyrządzanym z papryki, czosnku, kolendry, mięty, kminku i oliwy. Dla Europejczyka jest on niezwykle ostry i należy go raczej traktować jako dodatek do dań.

Charakterystyczną barwą potraw tunezyjskich jest kolor czerwony ze względu na dodawanie pomidorów i papryki. Mówi się nawet, że kiedy Tunezyjczyk nie widzi na talerzu nic czerwonego – traci apetyt.

Po posiłkach serwuje się zazwyczaj miętową herbatę, kawę po turecku lub arabsku, z dodatkiem kardamonu. Deser to zwykle suszone daktyle lub cytrusy.

Warto spróbować tutejszych alkoholi: wódki figowej Boukha, likieru daktylowego, sfermentowanego soku z palmy daktylowej – Laghmiczy słodkiego Muscat Sec de Kelibia. Powodzeniem cieszą się tunezyjskie wina, których większość trafia na export, również do Polski.

Tunezja jest najbardziej liberalnym krajem arabskim gdzie coraz większą uwagę zwraca się na prawa kobiet. Przysłużyła się do tego żona Habiba Burgiby, która przekonała go do kilku reform jak np. zniesienie wielożeństwa, noszenia tradycyjnych chust czy kontrolowanie rozwodów przez sądy z równymi prawami do dzieci czy dopuszczenie kobiet do oświaty i władzy. Obecnie kobiety odgrywają ważna rolę w rządzie i dyplomacji, a na uniwersytetach stanowią ponad połowę studentów.

Narodowym nakryciem głowy w Tunezji jest Chechia – tradycyjne jest w kolorze czerwonym, jednak można je obecnie kupić w wielu kolorach. Od niedawna stała się towarem eksportowym do krajów Bliskiego Wschodu i na Bałkany. Jest noszona obowiązkowo na ważnych uroczystościach rodzinnych jak również na wysokim szczeblu przez ministrów i sekretarzy na uroczystościach religijnych.

Narodowym kwiatem i integralną częścią świąt w Tunezji jest jaśmin. Podarowanie komuś kwiatów jaśminu jest w Tunezji odbierane jak podarowanie czerwonej róży w krajach europejskich. Często również mały bukiecik jaśminu jest noszony przez mężczyzn za uchem – jeżeli jest za lewym uchem, oznacza to, że jest zajęty, jeżeli za prawy – jest wolny.

Jedną z tradycji tunezyjskich jest również henna – proszek rozrabiany z wodą służący do malowania ciała, używany już od ponad 5tys. lat w krajach Północnej Afryki, Dalekiego Wschodu i Iniach. Nazwą henna określa się tu również wieczór panieński, podczas którego przyszła panna młoda zostaje ozdobiona wzorami z henny na rękach i nogach. Naprzemiennie z henną używa się harguus – który daje trwalszy efekt, jest czarny i często stosuje się go przy tatuażach.

W krajach arabskich najważniejszym świętem jest Ramadan, czyli 30-dniowy okres postu, podczas którego muzułmanie od wschodu do zachodu słońca powstrzymują się od jedzenia i picia. Jest to święto ruchome ponieważ jego trwanie określa kalendarz księżycowy, a nie słoneczny. W tym czasie mogą wystąpić zmiany w godzinach pracy sklepów, muzeów i różnych instytucji. Jednak nie wpływa on znacząco na pobyt turystów. Podczas postu może być źle odebrane jedzenie na ulicy.

Ważnym elementem życia muzułmanów jest modlitwa, przy której obowiązuje określony rytuał. Modląca się osoba zwraca się na wschód w kierunku Mekki i na klęczkach oddaje pokłony dotykając głową ziemi.

W Tunezji, podobnie jak w innych krajach arabskich, istnieje zwyczaj targowania się, który jest elementem tradycji zwłaszcza na bazarach. Cena specjalnie jest zawyżana, a niepodjęcie próby jej obniżenia czasem może być źle odebrane.

Hammamet:

Mahdia

Kurort turystyczny i miasto z wieloma świetnie zachowanymi zabytkami, który konkuruje z Hammamet. Położony jest ok. 50 km na południe od Souse i mimo mniejszego zaplecza turystycznego przyciąga co roku tysiące turystów. Poza pięknymi, piaszczystymi plażami, słoneczną pogodą, lazurowym morzem czy urokliwymi uliczkami starszej części, miasto ma do zaoferowania bardzo bogatą historię ze świetnie zachowanymi jej zabytkami.

Dzięki strategicznemu położeniu Mahdia była areną wojen i zapleczem do podboju Egiptu oraz Bliskiego Wschodu. Już w X w. miasto słynęło z rozwiniętych kontaktów handlowych, potężnej floty i ochrony, jaką dawały 10-metrowe mury obronne. Po czasach świetności pozostały tu bardzo dobrze zachowane zabytki jak Wielki Meczet, pałac czy stary port.

Port el Kantaoui znajduje się w sąsiedztwie większego kurortu, jakim jest Sousse. Dzięki licznym inwestycjom zagranicznych przedsiębiorców staje się wspaniałym kurortem z urokliwą i dużą przystanią jachtową. Jest tutaj wiele hoteli o wysokim standardzie, dwa pola golfowe oraz wyróżniające od innych miejscowości – Zoo. Można tu udać się w rejs jachtem czy też łodzią ze szklanym dnem by obserwować życie podwodne delfinów. Jest to nowoczesna miejscowość hotelowa, dlatego brak tutaj pamiątek historycznych, ale jednocześnie jest tu wiele nowych obiektów na wysokim poziomie umożliwiających odpoczynek nawet najbardziej wymagającym.

Sousse

Jest to jeden z najpopularniejszych kurortów turystycznych i trzecie największe miasto Tunezji. Jego historia sięga ponad dwa tysiące lat wstecz, a pamiątki minionych lat zachwycają do dziś. Sousse, dzięki swemu położeniu odegrało nie raz ważną rolę w historii – było bazą Hannibala w czasach wojen z Rzymianami, punktem strategicznym dla władców Północnej Afryki, jednym z głównych portów śródziemnomorskich czy ośrodkiem francuskiej władzy kolonialnej. Do najważniejszych i najciekawszych pamiątek historycznych należy Wielki Meczet z IX w., Ribat czy też Medyna – wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Warto udać się też do Muzeum Archeologicznego, gdzie znajdują się najpiękniejsze, po tuniskim Muzeum Bardo, zbiory mozaik.

Sousse jest dziś rozwijającym się miastem z uniwersytetem, wieloma zakładami produkcyjnymi, międzynarodowym portem morskim i rozwiniętym zapleczem turystycznym. Turystów ściągających tu tłumnie przyciągają nie tylko pamiątki historyczne, ale też szerokie plaże ze złotym piaskiem, lazurowe, ciepłe morze czy niesamowita atmosfera starego, arabskiego miasta.

Tunis

Stolica Tunezji będąca najważniejszym węzłem kolejowym i drogowym kraju, z największym portem lotniczym i morskim. Początki miasta sięgają starożytności, kiedy była tu osada fenicka pod władaniem Kartaginy. Podczas jednej z wojen punickich zostało doszczętnie zniszczony, jednak odbudował je ponownie Oktawian August.

Kiedy wszedł we władanie Arabów stał się centrum piractwa Morza Śródziemnego, a w XII w. stolicą kraju. Przechodził następnie pod panowanie Turków, a od końca XIX w. wchodził w skład Kolonii Francuskiej. W 1956 r. stał się stolicą niepodległej Tunezji.

Udając się do Tunisu spotykamy się z fascynującą historią i architekturą tego miasta, jak również z współczesnym życiem jego mieszkańców. Dzięki wąskim i urokliwym uliczkom Medyny (Starego Miasta), pamiątkom architektury liczącym nawet kilkanaście stuleci czy tradycyjnym targowiskom można poczuć wyjątkową atmosferę tego miasta. Jednym z najważniejszych punktów zwiedzania Tunisu jest Muzeum Bardo, które poza zbiorami świadczącymi o wspaniałej i bogatej historii kraju, posiada największe na świecie zbiory mozaik. Najokazalszą budowlą Starego Miasta jest Wielki Meczet, a obok niego znajduje się warta zobaczenia Medressa – islamska szkoła wyższa.

Miejsca, które koniecznie musisz zobaczyć!

Tunis – wycieczki do stolicy Tunezji organizowane są zwykle w ciągu jednego dnia, podczas którego spotykamy się z fascynującą historią i architekturą tego miasta jak również z współczesnym życiem jego mieszkańców. Dzięki wąskim i urokliwym uliczkom Medyny, pamiątkom architektury liczącym nawet kilkanaście stuleci czy tradycyjnym targowiskom można poczuć wyjątkową atmosferę tego miasta. Jednym z najważniejszych punktów zwiedzania Tunisu jest Muzeum Bardo, która poza zbiorami świadczącymi o wspaniałej i bogatej historii kraju, posiada największe na świecie zbiory mozaik. Najokazalszą budowlą Starego Miasta jest Wielki Meczet, a obok niego znajduje się warta zobaczenia Medressa – islamska szkoła wyższa.

Będąc w Tunisie warto również zobaczyć Kartaginę – dziś jest to dzielnica Tunisu, w której znajduje się rezydencja prezydenta i posiadłości tunezyjskich elit, a w starożytności była to twierdza i centrum imperium fenickiego, a następnie rzymskiej prowincji w Afryce Północnej. Zobaczyć tu również można pozostałości po ogromnym kompleksie term Antoniusza z II w. n. e., ruiny miasta punickiego na zamkowym wzgórzu Byrsa, gdzie dziś znajduje się katolicka katedra Św. Ludwika czy też amfiteatr mogący pomieścić 50 tys. widzów. Niedaleko znajduje się tajemniczy święty okręg – Tophetu, gdzie ok. VI-III w. p.n.e. składano ofiary z ludzi.

Nieopodal znajduje się urokliwa mauretańska, biało-niebieska wioska Sidi Bou Said, położona nad urwistym wybrzeżem.

Wyprawa na Saharę – organizowana jest na jeden lub dwa dni, z czego najciekawszą wersją jest opcja dwu-dniowa. Stałym punktem programu jest zwiedzanie doskonale zachowanych ruin amfiteatru rzymskiego w El Jem, Douz – nazywane „wrotami Sahary” czy unikatowa w skali świata Matmata. Ta ostatnia to berberyjska wioska gdzie od ponad 2,5 tysiąca istnieją gliniane domy, budowane po części pod ziemią, a po nakręceniu tu kilku scen do „Gwiezdnych Wojen” bardzo zyskała na popularności. Wycieczka na największą pustynię świata to również niezapomniane krajobrazy i przejażdżki jeepami, quadami, wielbłądami czy też konno. Często pod wieczór organizowane są spotkania folkowe w wioskach berberyjskich, ogniska czy wszelkiego rodzaju pokazy. Podczas eskapady obowiązkowym punktem programu jest Kairouan – czwarte święte miasto islamu z Wielkim Meczetem Sidi Okby. Warto również ulec słynnym mirażom, które tworzą się przy odpowiednich warunkach pogodowym na słonym i okresowym jeziorze Chott El Jerid.

Nabeul – miasto określane mianem „rajskiego ogrodu Tunezji” położone jest w malowniczej zatoce Golf of Hammamet. Poza kurortem turystycznym z rozbudowaną bazą hotelową znane jest również z tradycyjnego wyrobu ceramiki. W miasteczku mieści się kilkaset warsztatów, sklepów czy kramów z pamiątkami. Proces wyrobu wazoników i innych ozdób można również zobaczyć na tradycyjnych bazarach, gdzie można również kupić tkaniny, perfumy, tunezyjskie stroje ludowe czy egzotyczne owoce i warzywa. Na targowiska najlepiej wybrać się w piątek, kiedy do miasta przybywają handlarze zwierzętami.

Park Friuia – niezwykłe miejsce, które odbiega znacznie wizerunkiem od kurortów i przenosi nieco w głąb lądu do afrykańskiej sawanny obfitującej w dzikie zwierzęta, jak lwy, żyrafy, słonie i wiele innych.

Madinat Alzahra – jest to niesamowite przedstawienie wieczorne, odbywające się niedaleko Sousse, gdzie widzowie mają szansę przenieść się do krainy z tysiąca i jednej nocy. Spektakl składa się z dwóch części. Pierwsza daje możliwość zapoznania się z bogatą kulturą Tunezji poprzez taniec, śpiew czy pokazy w strojach ludowych. Często do uczestnictwa zapraszani są również widzowie, a do tego dochodzi część kulinarna z tradycyjnymi daniami. Druga część pokazu to robiący ogromne wrażenie pokaz multimedialny przybliżający widzom zarys historyczny kraju.